Son yıllarda çok çeşitli işletmeler, “gereksiz ücretleri” tüketiciler için ortak bir belaya dönüştürdü. “Tatil yeri ücretleri”, “kolaylık ücretleri” veya “kredili mevduat ücretleri” gibi bu ücretler, genellikle işlem neredeyse bitene kadar (örneğin, bir otelden veya web sitesinden çıkış yaparken) müşterilerden gizlenir. Bazen makul suçlamalar ile sömürücü suçlamalar arasında ayrım yapmak zordur. Bazı şirketler, onlara doğru olmayan süslü bir isim vererek veya gerçekten isteğe bağlı oldukları halde zorunlu olarak göstererek önemsiz ücretleri son faturanıza ekler.
Gibi…