Görüş: Hindistan yatırımcılar için sıcak bir pazar haline geliyor, ancak kendi başarısının kurbanı olma riski taşıyor

Hindistan’ı modernleştiren ve büyümesini destekleyen politikaları uyguladığı için Hindistan Başbakanı Narendra Modi’ye itibar edilmelidir. Spesifik olarak, Modi tek pazara büyük yatırımlar yaptı (bunlar aracılığıyla tedavülden kaldırma ve bir büyük vergi reformu) Ve altyapı (yalnızca yollar, elektrik, eğitim ve sanitasyon değil, aynı zamanda dijital kapasite). Bu yatırımlar – hızlandırmak için sanayi politikalarıyla birlikte üretmekarşılaştırmalı üstünlük teknoloji ve BTve özelleştirilmiş bir dijital tabanlı refah sistemi – yol açtı güçlü COVID-19 çöküşünün ardından ekonomik performans.

Üretimi hızlandırmaya yönelik endüstriyel politikalar, teknoloji ve BT’de karşılaştırmalı bir avantaj ve özelleştirilmiş dijital tabanlı bir refah sistemi ile birlikte bu yatırımlar, COVID-19’daki düşüşün ardından güçlü ekonomik performansa yol açtı.

Yine de Hindistan’ın büyümesini sağlayan model şimdi onu kısıtlamakla tehdit ediyor. Hindistan’ın kalkınma beklentilerine yönelik ana riskler, makro veya döngüsel olmaktan çok mikro ve yapısaldır. İlk olarak, Hindistan birkaç kişinin bulunduğu bir ekonomik modele geçti. “ulusal şampiyonlar” – etkili bir şekilde büyük özel oligopolistik holdingler – eski ekonominin önemli kısımlarını kontrol ediyor. Bu, Suharto yönetimindeki Endonezya’ya (1967-98), Hu Jintao yönetimindeki Çin’e (2002-12) veya 1990’larda baskın chaebol’leri yönetimindeki Güney Kore’ye benziyor.

Bazı yönlerden, bu ekonomik güç yoğunlaşması Hindistan’a iyi hizmet etti. Üstün mali yönetim sayesinde, ekonomi çok yüksek olan yatırım oranlarına (GSYİH içindeki payı olarak) rağmen hızla büyüdü. Çin’den daha düşük. Bunun anlamı, Hindistan’ın yatırımlarının çok daha verimli olduğu; gerçekten de, Hindistan’ın birçok holdingi dünya standartlarında üretkenlik ve rekabet gücü seviyelerine sahiptir.

Ancak bu sistemin karanlık tarafı, bu holdinglerin politika oluşturmayı ele geçirebilmiş olmalarıdır. kendilerine fayda sağlamak. Bunun iki geniş, zararlı etkisi oldu: yeniliği boğuyor ve etkili bir şekilde öldürme kilit endüstrilerdeki erken aşamadaki girişimler ve yerli girişimciler; ve hükümetin “Hindistan’da yapprogramı verimsiz, korumacı bir plana dönüştürdü.

Şimdi bu etkilerin, Hindistan’ın son zamanlarda hızlanmak yerine düşüşe geçmiş gibi görünen potansiyel büyümesine yansıdığını görüyor olabiliriz. Asya Kaplanları’nın 1980’lerde ve 1990’larda brüt mamul mal ihracatına dayalı bir büyüme modeliyle başarılı olduğu gibi, Hindistan da aynı şeyi teknoloji hizmetleri ihracatında yaptı. Make in India, ekonominin ticarete konu olan tarafını güçlendirmeyi amaçlıyordu. ihracata yönelik mal üretimi, sadece Hindistan pazarı için değil.

Bunun yerine, Hindistan doğru ilerliyor daha korumacı ithal ikamesi ve yerli üretim sübvansiyonu (milliyetçi tonlarla), her ikisi de yerli sanayileri ve holdingleri küresel rekabetten yalıtıyor. Onun tarife politikaları mal ihracatında daha rekabetçi olmasını engelliyor ve rezistans bölgesel ticaret anlaşmalarına katılmak, küresel değer ve tedarik zincirlerine tam entegrasyonunu engellemektedir.

Başka bir sorun da, Make in India’nın Hindistan’da üretimi destekleyecek şekilde gelişmesidir. emek yoğun endüstriler arabalar, traktörler, lokomotifler, trenler vb. Üretimin emek yoğunluğu, emeğin bol olduğu herhangi bir ülkede önemli bir faktör olsa da, Hindistan, karşılaştırmalı üstünlükteknoloji ve BT, yapay zeka, iş hizmetleri ve fintech gibi. Daha az scooter’a ve daha fazla Nesnelerin İnterneti girişimine ihtiyaç duyuyor. Diğer birçok başarılı Asya ekonomisi gibi, politika yapıcılar da özel ekonomik bölgeler kurarak bu dinamik sektörleri beslemelidir. Bu tür değişiklikler olmadığında, Make in India yetersiz sonuçlar vermeye devam edecektir.

Son olarak, son destan Adani Group 512599’u çevreleyen,
-4.98%
sonunda Hindistan’ın büyümesine zarar verecek bir eğilimin belirtisidir. Adani’nin hızlı büyümesinin, hükümetin belirli büyük holdingleri kayırma eğiliminde olduğu ve sonrakilerin politika hedeflerini desteklerken bu yakınlıktan yararlandığı bir sistem tarafından mümkün kılınmış olması mümkündür.

Yine, Modi’nin politikaları, onu bugün haklı olarak ülke içinde ve dünyada en popüler siyasi liderlerden biri haline getirdi. O ve danışmanları kişisel olarak yozlaşmış değiller ve Bharatiya Janata Partisi, bu skandala bakılmaksızın 2024’te haklı olarak yeniden seçimleri kazanacak. Ancak Adani hikayesinin bakış açısı endişe verici.

Adani Grubu’nun kısmen, desteklemek için yardım devletin siyasi mekanizması ve yerel mali ve teknokratik kısıtlamalar göz önüne alındığında, aksi takdirde fonsuz kalacak devlet ve yerel projeleri finanse ediyor. Bu anlamda sistem “domuz fıçıBelirli yerel projelerin yasal (tamamen şeffaf olmasa da) bir kongre oy satın alma sürecinde tahsis edildiği ABD’deki siyaset.

Bu yorumun kısmen doğru olduğunu varsayarsak, Hintli yetkililer sistemin altyapı harcamalarını ve ekonomik kalkınmayı hızlandırmak için “gerekli” olduğu yanıtını verebilirler. Öyle bile olsa, bu uygulama toksik olacaktır ve diyelim ki Hindistan’ınkiyle karşılaştırıldığında tamamen farklı bir realpolitik tadı temsil edecektir. büyük Rus petrolü alımları Ukrayna Savaşı’nın başlamasından bu yana.

Bu gönderiler hala hesaba katılırken üçte birden az Hindistan’ın toplam enerji alımlarında önemli bir indirim elde ettiler. verilen kişi başına GSYİH 2.500 $ civarında, Hindistan’ın daha düşük maliyetli enerjiden yararlanması anlaşılabilir. 20 kat daha zengin olan Batılı ülkelerin şikayetleri inandırıcı değil.

Adani imparatorluğunu çevreleyen skandal, holdingin ötesine geçmiyor gibi görünüyor, ancak davanın Hindistan’ın kurumsal sağlamlığı ve küresel yatırımcıların Hindistan algısı üzerinde makro etkileri var. 1990’ların Asya mali krizi, ekonomik politikanın ahbap-çavuş kapitalist şirketler tarafından kısmen ele geçirilmesinin, rekabeti engelleyerek, Schumpeterci “yaratıcı yıkımı” ve artan eşitsizliği engelleyerek üretkenlik artışına zarar vereceğini gösterdi.

Bu nedenle, Hindistan’ın bu yola girmemesini sağlamak Modi’nin uzun vadeli çıkarınadır. Hindistan’ın uzun vadeli başarısı, nihayetinde rekabetçi, dinamik, sürdürülebilir, kapsayıcı ve adil bir büyüme modelini destekleyip sürdüremeyeceğine bağlıdır.

New York Üniversitesi Stern School of Business’ta fahri ekonomi profesörü olan Nouriel Roubini, Atlas Capital Team’de baş ekonomisttir ve şu kitabın yazarıdır: “Mega Tehditler: Geleceğimizi Tehlikeye Sokan On Tehlikeli Eğilim ve Onlardan Nasıl Kurtulabiliriz?”(Little, Brown and Company, 2022).

Bu yorum izniyle yayınlandı Proje Sendikası —
Hindistan bir yol ayrımında

Daha fazla: Bu mükemmel mega tehdit fırtınası, 1970’ler veya 1930’lardan bile daha tehlikeli.

Ayrıca okuyun: ABD ekonomisini Çin’den kurtarmak, bir Amerikan endüstriyel rönesansı ve milyonlarca iyi maaşlı iş yaratacaktır.