Mangır Kripto Para Dünyasından Haberler
Benzer Yazılar
A yeni rapor Kongre Araştırma Servisi’nden gelen bir rapor, Beklenmedik Eleme Hükümünü (WEP) çevreleyen tartışmayı yeniden alevlendirmiş görünüyor.
Bu hüküm, Sosyal Güvenlik kapsamına girmeyen işlerden önemli miktarda devlet emekli maaşı alan işçiler için Sosyal Güvenlik yardımlarını azaltır. Bir refakatçi hükmü — Devlet Emeklilik Dengesi (GPO)— eşleri ve hayatta kalanları için benzer ayarlamalar yapar.
WEP ve GPO, haksız yere yardımlardan mahrum bırakıldığını hisseden eyalet ve yerel çalışanları çileden çıkarıyor. Benim görüşüm, bu hükümlerin – kusurlu da olsa – iyi niyetli olduğu, eyalet ve yerel işçilerin yaklaşık %25 ila %30’unun Sosyal Güvenlik kapsamında olmaması nedeniyle ortaya çıkan bir eşitlik sorununu çözmeye yönelik girişimler olduğu.
SGK’dan dışlanmak iki tür sorun yaratır.
İlk olarak, sigorta kapsamında olmayan çalışanlar, temel korumada çeşitli boşluklara maruz kalıyor – en önemlisi ölüm ve sakatlık sigortası alanlarında.
İkinci olarak, sigorta kapsamına girmeyen eyalet ve yerel işçiler, Sosyal Güvenlik kapsamında asgari sigorta kapsamına girebilir ve – 1983’te WEP’in uygulamaya konulmasına kadar – düşük ücretli işçilere yardımcı olmak için tasarlanmış olan kademeli sosyal yardım yapısından faydalanabilir.
Bunun nasıl olduğunu görmek için, Sosyal Güvenlik yardım formülüne bakın. Bireyin ortalama endekslenmiş aylık kazancına (AIME) üç faktör uygular. Böylece, bir kişinin kazancı ilk 1.115 $’lık AIME’nin %90’ı, 1.115 $ ile 6.721 $ arasındaki AIME’nin %32’si ve 6.721 $’ın üzerindeki AIME’nin %15’inin toplamı olacaktır (bkz. Tablo 1).
Bir işçinin aylık kazancı tipik bir çalışma ömrü boyunca (35 yıl) ortalama alındığından, kısa bir süre sigortalı bir işte çalışan yüksek ücretli bir kişi tam olarak düşük ücretli bir kişiye benziyor. Her ikisinin de kazançlarının %90’ı Sosyal Güvenlik tarafından değiştirilecekti.
Benzer şekilde, sigortalı bir işte tam bir kariyere sahip olan ve sigortalı bir işte çok kısa bir süre çalışan veya hiç çalışmayan bir eş, eş ve dul ve yetim aylığı almaya hak kazanır.
WEP, fayda formülündeki birinci faktörü %90’dan %40’a düşürerek bu eşitsizlikleri ortadan kaldırmak için tasarlanmıştır; %32 ve %15 değişmeden kalır. Mükemmel bir çözüm değil, teminatsız istihdamlarında yüksek veya düşük kazanan olup olmamalarına bakılmaksızın, düşük AIME’li işçiler için yardım kesintisi orantılı olarak daha büyük. Yine de WEP, sosyal yardımlardaki azalmanın işçinin kamu emekli maaşının yarısını geçemeyeceğini garanti eder, bu da düşük emekli maaşı olanları teminatsız işten korur. (WEP’in hayatta kalanlar için sağlanan faydaları etkilemediğini de belirtmekte fayda var.)
WEP’i daha adil hale getirmek için, Temsilci Kevin Brady (R-Texas) defalarca yeni formülle yasa. İlk olarak, bir faydayı hesaplamak için hem kapsanan hem de kapsanmayan tüm kazançlara normal Sosyal Güvenlik faktörleri uygulanacaktır. Ortaya çıkan fayda, daha sonra örtülü kazançlardan gelen AIME payı ile çarpılacaktır. Böyle bir değişiklik, daha düşük ücretliler için daha küçük indirimler ve daha yüksek ücretliler için daha büyük indirimler sağlayacaktır. Ve bireyler, mevcut bir yasa WEP veya orantılı formül kapsamında faydalarından daha yüksek olanı alacaklardır. Bu daha iyi bir yaklaşım. Temsilci Richard Neal (D-Massachussetts) benzer bir yasa çıkardı 2021’de.
WEP iyileştirilebilse de, onu ortadan kaldıracak güçler müthiştir. Bu açmaz, asıl cevap Sosyal Güvenlik kapsamını tüm eyalet ve yerel çalışanları kapsayacak şekilde genişletmek olduğunda, tamamen yeni bir prosedür oluşturma zahmetine değip değmeyeceği sorusunu gündeme getiriyor.
Evrensel kapsam çalışanlar için daha iyi koruma sağlar, hakkaniyet sorununu ortadan kaldırır ve bu çekişmeli konuyu arkamızda bırakmamızı sağlar.
