Araba kullanmak için yaş sınırı olmalı mı? Dick Van Dyke’ın kazası soru işaretlerine yol açar.

Pek çok eyalette olduğu gibi, Kaliforniya da bir güvenlik önlemi olarak yaşlı sürücülerin belirli gerekliliklerini yerine getiriyor – özellikle, 70 yaş ve üstü kişilerin ehliyetlerini şahsen yenilemelerini ve yeterli görüş kanıtı sağlamalarını gerektiriyor. Bazı eyaletler ayrıca eski sürücülerin ehliyetlerini daha sık yenilemelerini şart koşuyor.

Yine de, tüm bunlar yaşlıları araba kullanmaktan alıkoymadı. Aslında, AAA’ya göre2030 yılına kadar bu ülkede 65 yaş ve üstü 70 milyondan fazla insan olacak ve bunların %85 ila 90’ı sürücü belgesine sahip olacak. Aynı zamanda AAA, yaşlandıkça yola çıkma yeteneğimiz söz konusu olduğunda bir hesaplaşmayla yüzleşmemiz gerektiği konusunda uyarıyor ve “yaşlılar güvenli araç kullanma becerilerini ortalama 7-10 yıl geride bırakıyor” diyor.

Aslında AAA, “‘sürücü emekliliğimizi’ tıpkı finansal emekliliğimizi planladığımız gibi planlamalıyız” diyor.

Araba kullanmaktan vazgeçmek o kadar kolay değil. Kıdemli sürücülerin karşılaştığı zorluklara aşina olanlar, söz konusu sorunun iki büyük sorun olduğunu söylüyor. İlk olarak, ABD’de yaşam büyük ölçüde araba etrafında inşa edilmiştir: Çok gelişmiş toplu taşıma sistemlerine sahip büyük şehirlerde yaşayanlar dışında, Amerikalılar mağazaya, doktorun muayenehanesine, yani herhangi bir yere gitmek için araçlarına güvenirler. .

Yaşlılar için bunu aşmanın yolları var – örneğin, ulaşım sağlayan bir emekliler topluluğunda yaşayarak veya taksi hizmetlerine veya benzerlerine güvenerek. Van Dyke’nin kazası ışığında, bazıları, muhtemelen özel bir şoför tutacak mali güce sahip bir adam olan aktörün bunu neden yapmadığını merak etti. (Unsur.net, yorum için Van Dyke’a ulaştı ancak bir yanıt alamadı.)

Ancak bu ikinci soruna giriyor – araba kullanmaktan vazgeçmek, birçok yaşlının değer verdiği bağımsızlık duygusundan vazgeçmektir.

Florida Eyalet Üniversitesi’nde psikoloji profesörü olan Neil Charness’in çok iyi bildiği bir problem. Araştırmasının büyük bir bölümünü yaşlılarla ilgili sürücülük meselelerine ayırmakla kalmadı, aynı zamanda o zamanlar 90’larında olan babasıyla araba kullanmayı bırakma olasılığı konusunda yüzleşmek zorunda kaldı.

Charness’in merhum babasının yanıtını hatırladığı gibi: “‘O direksiyon simidini elimden almanın hiçbir yolu yok’ dedi.”

Uzmanlara göre, bu, daha yaşlı sürücülerin mutlaka daha pervasız sürücüler olduğu veya araba sürmenin kesin olarak hayır-hayır olması gereken bir yaş olduğu anlamına gelmez. Hatta daha yaşlı sürücüler yollarda uzun yıllara dayanan deneyimleri sayesinde çok daha güvenli sürücüler olabilir. Charness, genç grubun hız yapma veya engelliyken araba kullanma gibi sorunlara nasıl daha yatkın olduğuna işaret ederek, onları 20’li yaşlarındaki sürücülerle karşılaştırırken durumun giderek arttığını belirtiyor.

Gerçekten de Charness, daha yaşlı sürücülerin 20’li yaşlarındakiler kadar kazaya meyilli olmalarının 85 yaşına kadar olmadığını söyledi.

Yine de, yaşlandıkça araba kullanma yeteneğinizi etkileyebilecek bir dizi fiziksel ve bilişsel zorlukla karşılaşabileceğinizi inkar etmek mümkün değil. Bir motorlu taşıt kullanma yeteneğinizi bozabilecek ilaçlar kullanıyor olabileceğiniz gerçeğini hiçbir şey söylememek.

Bu nedenle uzmanlar, yaşlı sürücülere sürüş sorusu hakkında sağlık hizmeti sağlayıcılarıyla samimi tartışmalar yapmalarını tavsiye ediyor. Ya da kendilerini değerlendirmenin başka yollarını aramak, AAA’nın tavsiye ettiği gibi.

Florida, West Palm Beach’te yaşayan bir geriatrik psikiyatr olan Dr. Karen Severson, ne yazık ki, çok sayıda yaşlı kişinin olduğundan daha yetenekli olduklarını varsaydığını söyledi.

“Daha önce kaza yapmadıkları için gelecekte de olmayacaklarını düşünüyorlar” dedi.

Uzmanlar, yaşa bağlı zorluklar ortaya çıksa bile, araba kullanmaktan tamamen vazgeçmeden bunları aşmanın yolları olabileceğini söylüyor. Boynunu çevirme ve kör noktalarını kontrol etme yeteneğini etkileyebilecek artritli bir sürücü, kör nokta teknolojisine sahip bir araba satın alabilir. Belirli zorlu sürüş manevraları söz konusu olduğunda – örneğin yoğun bir kavşakta sola dönüş yapmak gibi – üstünlüğünün bir kısmını kaybettiğini hisseden bir sürücü, muhtemelen bu kavşaktan kaçınmayı seçebilir.

Ancak Cherness, sürücü bunamadan muzdarip olmaya başlarsa, bunun kelimenin tam anlamıyla yolun sonu olması gerektiğini söyledi. İronik bir şekilde, bunama genellikle “durumlarının ne kadar kötü olduğunu” görmelerini engelliyor.

Elbette bu, yaşlı sürücülerin çocuklarının veya onlara yakın olan diğer kişilerin müdahale etmeye çalışabileceği durumlardan biridir. Uzmanlara göre bu asla kolay bir iş değil ama hayat kurtarıcı olabilir. Bir dizi web sitesi, ulaşım alternatiflerini önerme ihtiyacı da dahil olmak üzere, görüşmede gezinme hakkında ipuçları sağlar. “Bir sorunu çözmenin en iyi yolu çözüm bulmaktır” bir site not edildi.

Severson, durum kötüleşirse, çocukların veya diğer kişilerin yaşlı bir sürücünün anahtarlarını almak veya aracı devre dışı bırakmak gibi daha sert önlemler alabileceği konusunda uyarıyor.

Cherness, toplu taşıma sistemlerimize daha fazla para yatırırsak veya ulaşım seçeneklerini desteklemek için özel sektörle birlikte yollar bulursak, yaşlılar ve araba kullanmayla ilgili sorunların bir şekilde çözülebileceğini söyledi. Örneğin, bir süpermarket zinciri, kendisine iş getireceğini bildiği halde yaşlılar için ücretsiz yolculuklar sunabilir, diye önerdi Cherness.

Cheness ayrıca teknolojinin fark yaratmaya devam edebileceğini söyleyerek sürücüsüz arabaların yaşlılar için potansiyel bir gelecek seçeneği olduğuna işaret etti.

Tabii ki, yollardaki yaşlı Amerikalılarla ilgili sorunlarla başa çıkmanın bir başka yolu da yasadır – yani eyaletlerin kıdemli sürücülere daha fazla gereksinim koyması anlamına gelir. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bu tür teklifler, geleneksel olarak güçlü bir oylama bloğu oluşturan ve aynı zamanda arkalarında AARP’nin (eski adıyla Amerikan Emekliler Derneği olarak bilinen grup) lobi gücüne sahip olan yaşlılar tarafından genellikle reddedilir.

Dikkate almak Vermont’ta yeni bir fatura bu, 75 yaş ve üstü sürücülerin her iki vizyonu da geçmesini gerektirecekti Ve ehliyetlerini yenilemek için yol testi. Oldu AARP’nin karşı çıktığı, “yaşa göre yaşlı sürücülere karşı ayrımcılık yapıyor. AARP’nin politikası, her yaştan risk altındaki sürücüleri belirlemek için etkili, kanıta dayalı değerlendirme modellerini destekler.” (AARP, Unsur.net’ın mevzuat veya yaşlılar ve araba kullanma ile ilgili diğer konular hakkında yorum talebine hemen yanıt vermedi.)

Vermont tasarısı komite aşamasını asla geçemedi. Bu, yasaya sponsor olan Vermont eyalet senatörü Mark MacDonald için sürpriz olmadı. Zorlu bir mücadele içinde olduğunu bildiğini, ancak bazı yaşlıların araba kullanmasına izin verilmemesi gereken bir zamanın geldiğini kabul etmenin önemli olduğunu düşündüğünü söyledi.

MacDonald, kendisi de yakın zamanda 80 yaşına bastığı için deneyimlerinden bahsettiğini kaydetti – başka bir deyişle, yasa onaylanırsa kendisi için geçerli olacaktı. MacDonald, hâlâ araba kullanacak kadar yetenekli hissettiğini ve yakın zamanda felç geçirmesine rağmen bunu yapmaya devam ettiğini, bunun da sigorta şirketinin ondan bir yol testine girmesini istemesine neden olduğunu söyledi (geçtiğini söyledi).

Ancak MacDonald, yaşlanma gerçeğini de bildiğini söyledi.

“Becerilerim azaldı” dedi. “Gençliğimden farklı araba kullanıyorum.”